\zagrzmiećiało «hura» загремело «ура»; \zagrzmiećiał wystrzał прогремел (грянул, грохнул) выстрел; \zagrzmiećiało безл. загремел гром
zagrzmiało "hura" — загреме́ло "ура́"
zagrzmiał wystrzał — прогреме́л (гря́нул, гро́хнул) вы́стрел
zagrzmiało — безл. загреме́л гром
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zagrzmieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIb, zagrzmiećgrzmię, zagrzmiećgrzmi, zagrzmiećgrzmiał, zagrzmiećgrzmieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zabrzmieć, rozlec się donośnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zagrzmiały brawa. Za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zagrzmieć — dk VIIa, zagrzmiećgrzmię, zagrzmiećgrzmisz, zagrzmiećgrzmij, zagrzmiećgrzmiał, zagrzmiećgrzmieli 1. «głośno, hucznie rozbrzmieć, rozlec się» Zagrzmiały armaty, oklaski. 2. «powiedzieć coś głośno, dobitnie, mocnym głosem» Zagrzmiał na hałasujące… … Słownik języka polskiego
fanfara — ż IV, CMs. fanfaraarze; lm D. fanfaraar 1. «krótki utwór muzyczny na trąby lub rogi, grany jako sygnał do rozpoczęcia jakiejś uroczystości lub na czyjąś cześć» Triumfalna, pompatyczna fanfara. Fanfara zwycięstwa. Zagrać fanfarę. Uderzyć,… … Słownik języka polskiego
